Friday, August 22, 2008

Ang Himungaan

ni Jona Branzuela Bering




Pangitlog ug pagduda nga siya

naay laing gibantayang pugaran.

Lumlomi ni,

hangtod mamisog pag-antos—

magpiyak-piyak—gigutom

sa katin-awan.

Balak:::Balak

Balak
ni Jona Branzuela Bering


Kon ang balak
maglakaw sa daplin
sa dan, di ba nimo
siya kuhiton og ambiton
sa imong balay, aron
mapintal ang iyang
panagway sa kambas
sa imong notebook.

Balak:::Amnesia


ni Jona Branzuela Bering


"He thinks we all have been cured. He believes
in amnesia and he will never mention it again."
— Margaret Atwood, Under Glass


Naayo na ta, ingon ka.
Nasamdan lagi tang duha.
Apan kon buot huna-hunaon,
garas ray imong naangkon
gikan sa kasaba samtang
ang akong samad ningtadlas
sa akong utok padung sa dughan
gikan ikaw nasakpan nakong hubo
ibabaw sa giingon nimong ig-agaw
nga nanimpalad sa syudad.
Ikaw, dala tingali sa sakit
sa utok, dali kaayo
nakalimot. Naayo na pod ko.
Apan ayaw pagdahom nga
maayo pa tang duha.

kuwidaw.multiply.com and balaybalakasoy.blogspot.com

Thursday, August 21, 2008

Gugma


ni Jona Branzuela Bering



Ikaw ba, ingon ang uban, nindot kuno ka
nga bati. Ganahan man gani unta ko
makigharong nimo, niya mahadlok man ko,
kay bali-balian pa lang ko nimo sa mga bukog
o kon maka-ikyas man gani, kunis-kunison
ang akong lawas. Kakuyaw ana.
Daghan baya ang nadani nimo. Kay lagi
hopefools
baya ning mga Pinoy—giyatak-yatakan
lang sa nindot ang bati, hangtod
nawad-an sa panimuot (ug kon ma-ulian,
yatakyatakan na sad).
Pero
allergic man gyod ko nimo ba.
Ningpalayo man gani ko sa akong
amiga kay nangalisbo sa imong baho.
Ang-ang di, nga pwerte man tawng nimong
gakos niya samtang nag-am-am siya
sa iyang uyab nga nangluod.
"Wanna join?" Pangagni pa nimo
samtang nagpasiplat sa among
officemate nga nagpa-cute.
Gipikatan tika, gihiwian pa gyod.
Mao roy nakadangat—
di ko
hopefool
hopeless ra.

also posted at kuwidaw.multiply.com and balaybalakasoy.blogspot.com

Wednesday, August 20, 2008

Poem:::Chess

by Jona Branzuela Bering

(for Papa Vencio)

You can bit me up with just three moves.

Of course, you can, since you're the king

while I'm just a pawn.

You had taught me the alphabet, and then

the language of the game, before learning the

aphorisms, philosophies (all by myself), which

are larger than the board. Watch your opponent

—and his moves. I do watch you. So closely.

At first, your moves are exceptional. Yet,set

after set, your flaws are visible. 

And though I'm just a pawn, I blurted out—-definite.

                                                           "Stalemate!"

Monday, August 18, 2008

Poem::: Parkour

by Jona Branzuela Bering

e

r e y

v

h

n i

d a c

r n e

i

s

n t

o

a

h d i n e

n r a c


Blogspot Template by Isnaini Dot Com. Powered by Blogger and Supported by Home Interiors